திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 30

குறிப்பறிதல்:

இந்த வாரம் திருக்குறளில் காமத்துப்பாலில் ‘குறிப்பறிதல்” என்ற அதிகாரத்தில் இருந்து பார்ப்போம்.

‘என்னப் பார்வை இந்தப் பார்வை?” என்ற பாடல் கேட்டுள்ளீர்களா? ஆனால் அந்தப் பாடலில் பார்வையின் வகைகள் குறித்து எதுவும் இடம் பெற்றிருக்காது. ஆனால்> தலைவியின் பார்வையில் தலைவன் புரிந்து கொள்ளும் செய்தியை சொல்லும் குறிப்பறிதல் என்ற அதிகாரத்தில் மையுண்ட பார்வை- 1091, கள்ளப்பார்வை -1092, 94,99 வெட்கப் பார்வை /சிரிப்பு -1093,98 கண்ணை புருவத்துள் மறைப்பது போல் சிமிட்டிச் சிரித்தல் -1095, போலி சினப் பார்வை மற்றும் சொல் -1096, 97 என பலவகைகளில் வகைப்படுத்தியுள்ளார் அய்யன் திருவள்ளுவர்.

ஒரு கண்ணின் வெண்ணெய் ஒரு கண்ணில் சுண்ணாம்பு என்று ஓரவஞ்சனை செய்பவர்களை நாம் சொல்லிக் கேட்டிருப்போம். ஆனால் நாம் பார்க்கப் போவது அதுவல்ல... அது இரண்டு நபர்களை மூன்றாம் நபர் எப்படி வேறுவேறு விதமான நிலைப்பாட்டுடன் பார்க்கிறார் என்று அர்த்தமாகிறது. பாம்பின் கடிக்கு பாம்பு விடம்தான் மருந்து என்பது போன்று தலைவியின் பார்வையை விளக்குகிறார் அய்யன் திருவள்ளுவர்.

இருநோக்கு இவளுண்கண் உள்ளது ஒருநோக்கு

நோய்நோக்கொன் றந்நோய் மருந்து -1091 என்கிறார்.

அதாவது இவளுடைய மை தீட்டிய கண்களில் உள்ளது இரண்டு வகையான நோக்கம் இருக்கிறது. அவற்றுள் ஒரு நோக்கம் நோய் செய்தல் ஆகும் மற்றொன்று அதற்கான மருந்தாக அமைகிறது என்கிறார்.

ஒரு புதுக் கவிதை ஒன்று நினைவிற்கு வருகிறது.

‘என்னைப் பார்த்தவுடன்

தலைகவிழும் உன் இமைகள்

மீன் வலையா? அல்லது கொசுவலையா?”

அதாவது என் நினைவினை மீன் வலைக்குள் மாட்டுவதுபோன்று என்னை உள் இழுத்துக் கொண்டாயா அல்லது கொசுவினை உள்ளே விடாது காக்கும் வலை போல உன் பார்வையில் இருந்து என்னை விலக்கிவிட்டாயா? என்பது போன்று பின்வரும் குறளை நினைக்கத் தோன்றுகிறது.

கண்களவு கொள்ளும் சிறுநோக்கம் காமத்தில்

செம்பாகம் அன்று பெரிது -1092

நான் பார்க்காத போது என்னைக் களவாக பார்க்கும் இவளின் சிறு பார்வையானது, காதலில் சரி பாதி அன்று அதற்கும் மேலாம் என்கிறார் திருவள்ளுவர்.

யான்நோக்கும் காலை நிலன்நோக்கும் நோக்காக்கால்

தான்நோக்கி மெல்ல நகும் -1094

நான் அவளைப் பார்க்கும் போது தலைகுனிந்து நிலத்தினைப் பார்ப்பாள். நான் பார்க்காதபோதோ என்னைப் பார்த்து மெல்ல தனக்குள்ளே சிரிப்பாள். மேற்கண்ட குறளினைப் பார்க்கும் போது வாழ்க்கைப் படகு என்னும் திரைப்படத்தில் கவியரசு கண்ணதாசன் அவர்களின் கைவண்ணத்தில் ஸ்ரீநிவாஸ் அவர்கள் பாடிய ‘நேற்றுவரை நீ யாரோ நான் யாரோ” என்ற பாடலின் கீழ்க்கண்ட வரிகளை நினைவு படுத்துகின்றதோ பாருங்கள்...

‘உன்னை நான் பார்க்கும் போது மண்ணை நீ பார்க்கின்றாயே

விண்ணை நான் பார்க்கும் போது என்னை நீ பார்க்கின்றாயே”

குறிக்கொண்டு நோக்காமை அல்லால் ஒருகண்

சிறக்கணித்தாள் போல நகும் -1095

அவள் என்னை நேராக உற்றுப் பார்க்கவில்லையே தவிர, ஒரு கண்ணைச் சுருக்கி வைத்துக் கொண்டதைப் போன்று என்னை நோக்கியவாறு தனக்குள் மகிழ்கிறாள்.

கள்ளச் சிரிப்பழகி என்று வைத்துக் கொள்ளலாமா? அல்லது மேற்கண்ட திருக்குறளை காணும் போது,

‘ஒரு பார்வையிலே என்னை உறைய வைத்தாய்..

சிறு புன்னகையால் என்னை உருக வைத்தாய்

அட நான் என்ற ஆணவம் அழிய வைத்தாய்

உன் பார்வையிலே என்னை பணிய வைத்தாய்” என்று பாடத் தோன்றுகிறதா?

குறிப்பு: இணைக்கப்பட்டுள்ள படங்களை செயற்கை நுண்ணறிவுத் தொழில் நுட்பத்தில் உருவாக்கியுள்ளேன். பிழையிருப்பின் பொருத்துக் கொள்க.

நன்றி