திருக்குறள் வழிநின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்-13

திருக்குறள் வழிநின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்-13

நீர் மேலாண்மையில் வள்ளுவர்:

நீரின் இன்றியமையாயைக் குறித்துப் பேச வேண்டும் என்றாலே கீழ் வரும் திருக்குறளின் வரிகள் 

‘நீரின்றி அமையாது உலகு” என்ற வாக்கியமே அத்தனை அர்த்தங்களையும் உள்ளடக்கிவிடும். இதற்கு மேல் நீரினைப் பற்றி பேச ஒன்றுமே இல்லை எனலாம். அத்தகைய சொல் வல்லமை பொருந்தியவர் நமது திருவள்ளுவர். சொல் வல்லமை மட்டுமல்லாது கருத்துச் செறிவு நிறைந்வை அவருடைய வார்த்தைகள். இனி நமது ஐயன் நீரின் மகிமையினை எவ்விதம் கையாண்டுள்ளார் என்றுக் காணலாம். 

வள்ளுவப் பெருந்தகை நீரினை பல்வேறு வடிவங்களில் வான்நீராகவும், நிலநீராகவும் குறிப்பிட்டுள்ளார். நீர் என்ற வார்;த்தை மட்டுமே திருக்குறளில் 25 முறை இடம் பெற்றுள்ளது. 

தற்போதைய சூழலில் பலருடைய கருத்தும் பின்வருமாறு இருப்பதை நீங்கள் ஒருவேளை எதிர் கொண்டிருக்கலாம், அல்லது நீங்களே உணர்ந்திருக்கலாம்.

இப்போது பாருங்கள், வெயில் எப்படி சட்டெரிக்கிறது? மழை அடித்தபோது எவ்வளவு நீர் வீணாகக் கடலில் கலந்தது? அதனைக் கடலில் கலக்காமல் திருப்பி பாசனத்திற்கும், குடி தண்ணீருக்கு சேமித்தும் வைத்திருந்தால் எவ்வளவு பயனுள்ளதாக இருந்திருக்கும்? நமது அரசு ஏன் இதைச் செய்ய மாட்டேன் என்கிறது? சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் ஏன் அபத்தமாக ஆற்று நீர் கடலில் கலப்பதை தடுக்காதே என்கிறார்கள்? நமக்காக ஈந்த மழைநீர் வீணாக அல்லவா போய் விட்டது? 

இதற்கு நம் அறிஞர் ஆசான் திருவள்ளுவர் அவர்கள் வான்சிறப்பு என்னும் அதிகாரத்தில் குறிப்பிடுவது இதுதான், 

நெடுங்கடலும் தன்நீர்மை குன்றும் தடிந்தெழிலி

தான்நல்கா தாகி விடின் - குறள் -17

அதாவது மேகமானது கடல் நீரை முகந்து கொண்டு சென்று, மீண்டும் மழையாகப் பெய்யாவிட்டால் அப்பெரிய கடலும் தன் வளமையில் குறைந்து போகும் என்கிறார். 

பெர்னார்டு பாலிசி என்பவரே முதன் முதலில் நீர்ச்சுழற்சி குறித்த கோட்பாட்டினை கி.பி. 1580 ஆம் ஆண்டு வெளியிட்டார். ஆனால் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே நமது அய்யன் திருவள்ளுவர் இக்கருத்தினை இந்த குறளில் வெளியிட்டுள்ளார் என்பது எவ்வளவு வியப்பிற்குரியது!

மேலும், இக்குறளின் அடிப்படையில் என்ன பெரிய கடலும், வளமையில் குன்றுமா? வாய்ப்பேயில்லை என்று ஒருவேளை நினைத்தால் நாம் 

கொஞ்சம் அறிவியல் பேசுவோம், ஏனெனில் நம் ஆசான், சகலத்தையும் உணர்ந்தவர் அவர் என்ன உணர்த்த வருகிறார் என்று தெரிய வேண்டுமெனில் கொஞ்சம் அறிவியலும் அறிய வேண்டும். பொதுவாக நீர்மங்களின் அமிலம் மற்றும் காரத் தன்மைகளை Pர் என்று அளவுகளில் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. அதன் அடிப்படையில் கடல் நீரின் Pர் மதிப்பு 7.4 முதல் 8.3 வரை இருக்கும். இது அதிகமானால் கடல் வாழ் உயிர்களின் வாழ்க்கை பாதிப்புக்கு உள்ளாகி அழிந்து மடியும். இந்த மாறுபாடுகள் நிகழ்வது கடலில் ஆறுகளால் கொண்டு வந்து சேர்க்கப்படும் உப்பு மற்றும் தனிமங்களால் தான். 

கடலுக்கு அடியில் சென்று பார்ப்போமானால் கடலடியில் உள்ள புவி மேலோட்டிலிருக்கும் வெடிப்புகள் வழியாக உள்ளே செல்லும் கடல் நீர் அங்கே சூடாகி அங்குள்ள தனிமங்களைச் சேர்த்துக் கொண்டு மறுபடியும் வெந்நீர் ஊற்றுகள் வழியாக மீண்டும் கடலில் சேர்கிறது. இது மட்டுமல்லாமல் கடலுக்கும் இருக்கும் எரிமலைகள் வெளியிடும் சூடான பாறைகளின் வேதிப்பொருட்களும் கடலில் கலக்கின்றன. மேலும் காற்றின் வழியாகவும் நிலத்திலிருந்து துகள்கள் கடலில் சேருகின்றன. இப்படிச் சேரும் பல வகை உப்புக்கள் கடல் வாழ் உயிரிகளால் உறிஞ்சப்படுகின்றன. உதாரணமாக பவழ பாலிப்புகள், மெல்லுடலிகள், ஓட்டுடலிகள் ஆகியவை உப்பிலுள்ள கால்சியத்தை உட்கொள்கின்றன. இதை உபயோகித்து தங்கள் ஓடுகளையும் எலும்புக் கூடுகளையும் அவை உருவாக்குகின்றன. இது போலவே மற்றைய உயிர்களும் உப்புகளை எடுத்துக் கொள்கின்றன. இப்படியே ஒரு சுழந்சி நடைபெற்றுக் கொண்டே இருக்கிறது. ஆறுகள் நன்னீரைக் கொண்டு கடலில் சேர்க்காவிட்டால் உப்புத்தன்மை அதிகமாகிவிடும். 

‘தடிந்தெழிலி தான்நல்கா தாகி விடின்” எழிலி என்றால் மேகம், தடித்து என்றால் திரண்டு இருத்தல், மின்னல் என இரண்டு பொருட்களையும் சொல்கிறது. என்றால் திரண்டு எழுந்த மின்னலடிக்கிற மேகம் என்று பொருளை உணர்த்துகிறது. ‘நல்குதல்” எனில் பெருங்கொடை. ‘தடிந்தெழிலி”யால் தான் கடலில் நீர்கொண்டு சேர்க்கும் பெருங்கொடையாகிப் பெருமழையைத் தரமுடியும். சிறுமேகங்கள் பொழிந்தால் நிலத்தோடு மழை நின்று விடும். நிலத்தின் உப்புகளை கடலில் சேர்க்க முடியாமல் போகும். 

பெருமழை பெய்து ஆறுகள் வழியாக உப்பும் நீரும் கடலில் கலக்காவிடின் கடலில் நீர்மை குன்றிவிடும். அடர்த்தியல்ல நீர்மை குறையும் என்கிறார். நீர்மை குறைந்தால் அடர்த்தி அதிகமாகும். அதுவே உயிர்கள் வாழ்க்கையை சிக்கலாக்கும். மேலும், ஆறுகள் உருவாக்கும் நிலப்பகுதி உயர்ந்து வரும் கடல் மட்டத்தைச் சமன் செய்து கடலோரப் பகுதிகளை காப்பாற்றும். , மேலும் கடல் நீர் நிலத்தடி நீருடன் கலப்பதையும் தடுக்கும். ஆறுகளால் கழிமுகப் பகுதியில் உருவாகும் வண்டல் மண் பகுதி வளமானது. 8 கோடி ஆண்டுகள் முன் கடல் திருச்சி அருகே இருந்தது. ஏந்தத் தடையும் அணையும் இல்லாத போது பிரம்மபுத்திராவை விட வலிமையான காவிரியின் வண்டல் மண் மூலம் உருவாக்கிய நிலப்பகுதி தஞ்சை, நாகை, திருவாரூர், கடலூர் மற்றும் புதுக்கோட்டை மாவட்டங்கள் ஆகும். 

நாகப்பட்டினம் மற்றும் திருவாரூரில் நீர் உப்பானதற்குக் காரணம் குறைவான ஆற்று நீர் வரத்து மற்றும் கடல் நீர் உட்புகுதல் ஆகும். மேலும், ஆற்றின் கழிமுகப் பகுதிகளில், கடல் மற்றும் ஆறுகள் கலக்கும் இடத்தில் வாழும் மீன்கள் மற்றும் நண்டுகள் போன்ற உயிரினங்களுக்கு அலையாத்திக் காடுகளில் உள்ள சில தாவர வகைகளுக்கு ஆறுகள் மூலம் கிடைக்கும் நன்னீர் மிகவும் அவசியமாகும். கடல்வாழ் உயிரினங்களின் உணவுச் சங்கிலியின் அடிப்படை உணவான பைட்டோ பிளாங்டன் உற்பத்திக்கு ஆற்று நீர் கொண்டு வரும் வண்டல் அவசியமாகும். பைட்டோ பிளாங்டன் ஆக்சிஜனை உற்பத்தி செய்து கடல் நீரில் உயிர்வளியை நிலைப்படுத்தும். மேற்கூறியவை ஆறுகள் எவ்வளவு முக்கியம் என்று உணர்ந்திருக்க உதவும் என்று நம்புகிறேன். ஆனால், தற்போது ஆந்திர அரசு பாலற்றின் குறுக்கே பல்வேறு தடுப்பணைக் கட்டுவது, ஒரு ஆற்றில் பல்வேறு அணைகளை அமைத்து நீரின் ஓட்டத்தை சுத்தமாக நிறுத்த முனைவது அறிவியல் வளர்ச்சி அல்லது நீர் மேலாண்மை என்று நாம் மார்தட்டிக் கொள்ள முடியாது. இதற்கு சிறந்த உதாரணத்தை நாம் காணலாம். 

ஏரல் கடலின் தற்போதைய நிலை:

 

ஏரல் கடல் என்பது கசகஸ்தான் மற்றும் உஸ்பெகிஸ்தான் இடையே அமைந்துள்ள நிலத்தால் சூழப்பட்ட கடலாகும், இதன் நிலப்பரப்பினைக் கருத்தில் கொண்டு உலகின் மிகப் பெரிய நான்காவது ஏரி என்று கூட சொல்வதுண்டு. 1960 ஆம் 68000 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவைக் கொண்ட இந்நீர்நிலை மனிதர்களின் நடவடிக்கையால் இப்போது 85 சதவீத நீர் நிலையினை இழந்துள்ளது. இதற்குக் காரணம் இந்தக் கடலிற்குச் சென்று கொண்டிருந்த ஆமூதாரியா மற்றும் சிர்தாரியா என்னும் ஆறுகளை நீர்ப்பாசன தேவைக்காக இரசிய அரசால் திசைத் திருப்பப்பட்டதே இதற்குக் காரணமாகும்.  இதன் விளைவாக நீர் இல்லாததாலும் உள்ள நீரும் ஆவியாதலாலும் உப்புப் படிகங்கள் உருவாக ஆரம்பித்தன. மீன்பிடித் தொழில் மற்றும் இந்நீர் நிலையை உள்ளடக்கிருந்த தொழில்கள் நலிவடைந்தன. உயிரினங்கள் அழியத் தொடங்கின. இந்தப் பகுதியில் பெரிய வெட்ட வெளியில் வீசும் காற்று தூசி புயல்களை உருவாக்குகிறது. இது உப்பு, உரம் மற்றும் பூச்சி;க் கொல்லிகளால் மாசுபடுத்தப்பட்ட நச்சுத் தூசியால் அப்பகுதியைத் தாக்கிறது. இதன் விளைவால் அப்பகுதியில் வசிப்பவர்கள் வழக்கத்திற்கு மாறாக அதிக விகிதத்தில் உடல் நலப் பிரச்சினைகளை சந்தித்துள்ளனர். தொண்டை புற்றுநோய் முதல் இரத்த சோகை மற்றும் சிறுநீரக நோய்கள் வரை மற்றும இப்பகுதியில் குழந்தை இறப்பு உலகிலேயே மிகவும் அதிகமாக உள்ளது. 

தற்போது அறிந்திருப்பீர்கள் என்று கருதுகிறேன். ஆறுகளை கடலுக்குச் செல்லவிடாமல் தடுத்தால் என்ன நிகழும் என்பதை! 

இன்னும் பார்ப்போம்…