திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 24

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 24

திருவள்ளுவர் இல்லற வாழ்வில் இருப்பவர்களுக்கு என்னவகையான ஆலோசனைகளை வழங்குகிறார்?

அறனெனப் பட்டதே இல்வாழ்க்கை அஃதும்

பிறன்பழிப்ப தில்லாயின் நன்று -49 என்கிறார். அதாவது அறம் என்று சான்றோர்களால் சொல்லப்பட்டது என்னவென்றால் இல்வாழ்க்கை தான்! அதுவும் பிறரால் பழிக்கப்படாலம் இருக்கிறதென்றால் இல்வாழ்க்கை சிறப்பாகும். 

இல்லறவாழ்க்கையில் பயன் நிறைந்த வாழ்வு என்பது யாது?

கணவன் மனைவியருக்குள் அன்புப் பிணைப்பும், அறநெறிப்படியே நிகழ்ந்து வருவதும் உடையதாக இருக்குமானால், இல்லற வாழ்க்கையில் அதுவே பண்பும் பயனும் நிறைந்த வாழ்வாகும் என்பதனை பின்வரும் குறளில் விளக்குகிறார். 

அன்பும் அறனும் உடைத்தாயின் இல்வாழ்க்கை

பண்பும் பயனும் அது -45

கணவனுக்கான பேறு என்பது யாது?

இல்லதென் இல்லவள் மாண்பானால் உள்ளதென்

இல்லவள் மாணாக் கடை -53

நல்ல குணமும் நல்ல செயல்களும் உடையவளாக மனைவி அமைந்துவிட்டால் ஒருவனும் அதைவிட இல்லையென்று என்னவற்றை சொல்ல முடியும்? அப்படி அவனுக்கு மனைவி அமையாவிட்டால் அவனிடம் இருப்பததுதான் என்ன? என்கிறாள். நல்ல குணமும் நல்ல செயல்களும் உடைய மனைவியே ஒருவனுக்கு உண்மையான சொத்து என்கிறார் அய்யன். 

மேலும், மனைவிக்கு அவர் தரும் வரையறை என்ன?

தற்காத்துக் தற்கொண்டாற் பேணித் தகைசான்ற

சொற்காத்துச் சோர்விலாள் பெண் -56

உடலாலும் உள்ளத்தாலும் தன்னைக் காத்து, தன் கணவனின் நலன்களில் கவனம் வைத்து, குடும்பத்திற்கு நலம் தரும் புகழைக் காத்து, அறத்தைக் கடைப்பிடிப்பதில் சோர்வடையாமல் இருப்பவளே மனைவி. 

கணவன் எப்படிப்பட்டவனாக இருக்க வேண்டும்?

அறனியலான் இல்வாழ்வான் என்பான் பிறனியலாள்

பெண்மை நயவா தவன் -147 என்கிறார். அதாவது பிறன் மனைவியிடம் பெண்மை இன்பத்தை நாடிச் செல்லாதவனே அறவழியில் இல்வாழ்க்கை மேற்கொண்டவன் எனப்படுவான் என்கிறார். கூடுதலாக,

பிறன் மனைவியை மனதுக்குள் எண்ணாத நிலையினை பேராண்மை என்கிறார். அதாவது பேராண்மை அறம் என்கிறார் அது மட்டுமல்லாமல், அதுதான் சான்றோருக்கு நிறைவான ஒழுக்கமுமாக இருக்கிறது என்பதைக் பின்வரும் குறளில் ஆணித்தரமாகக் குறிப்பிடுகிறார். 

ஒரு தந்தை தன்னுடைய பிள்ளைகளுக்குச் செய்ய வேண்டியது என்ன?

தந்தை மகற்காற்று நன்றி அவையத்து

முந்தி இருப்பச் செயல் -67 என்ற குறளில் தந்தை தன் மக்களுக்குச் செய்ய வேண்டிய நல்லுதவி என்பது அவர்களை அறிஞர்கள் கூடியுள்ள அவையில் புகழுடன் சிறக்குமாறு அவர்களை உருவாக்குதலே ஆகும் என்கிறார். 

அப்படியானால் பிள்ளை செய்ய வேண்டியது என்ன?

மகன்தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன்தந்தை

என்நோற்றான் கொல்எனும் சொல் -70 என்று கூறுகிறார். ‘ஆகா! இவனைப் பிள்ளையாக பெற்றது இவன் தந்தை பெற்ற பெறும் பேறு” என்று ஒரு மகன் புகழப்படுவதுதான், அவன் தன்னுடைய தந்தைக்குச் செய்யக் கூடிய கைம்மாறு ஆகும் என்கிறார்.

அதே போன்று தாயானவள் எப்போது மகிழ்வார்?

ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச் 

சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய் -69

தன்மகளை நற்பண்பு நிறைந்தவன் என பிறர் சொல்லக் கேள்வியுற்ற தாய், தான் அவனை பெற்றக் காலத்தில் உற்ற மகிழ்ச்சியை விடப் பெரிதும் மகிழ்வாள். 

இன்னும் பார்ப்போம். 

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 23

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 23

சுய முன்னேற்றச் சிந்தனைகள்:

அறன் வலியுறுத்தல்:

ஒருவன் எவ்வளவு செல்வந்தனாக இருந்தாலும், எவ்வளவு பெரிய பொறுப்பில் இருந்தாலும் அறம் அற்றவனாக இருத்தல் அவசியம் என்பதனை திருவள்ளுவர் பெரும்பாலான இடங்களில் வலியுறுத்துகிறார்.  அறம் என்றால் என்ன என்பதற்கு விளக்கமும் அவரே வழங்குகிறார். 

அழுக்காறு அவாவெகுளி இன்னாச்சொல் நான்கும்

இழுக்கா இயன்றது அறம் -35

பிறர் வளர்ச்சிக் கண்டு அடையும் பொறாமை, புலன்கள் வழிச்செல்லும் ஆசை, இவை தடைபடும் போது வரும் கோபம், கோபத்தில் பிறக்கும் தீய சொல் என்னும் இந்த நான்கையும் விலக்கித் தொடர்ந்து செயல்படுவதே அறம் என்றழைக்கப்படும். 

ஒரு மனிதனுக்கு எது உண்மையான இன்பம்? அதற்கும் இவர்போல் எளிமையாக யாராலும் விளக்கிவிட முடியாது!

அறத்தான் வருவதே இன்பம் மற்றெல்லாம்

புறத்த புகழும் இல -39

அற வழியில் வாழ்வதன் பயனாக வருவதே இன்பமாகும். அறத்தோடு பொருந்தாமல் வருவன எல்லாம் இன்பம் இல்லாதவை; புகழும் இல்லாதவையாகும். 

உண்மையான இன்பம் ஆழமாக ஆராய்ந்தால் இவர் சொல்வது தான்!

வெற்றிக்கு என்ன செய்ய வேண்டும்?

ஒவ்வொருவரும் தங்களை முன்னேற்றுவதற்கு எவ்வளவோ சுய முன்னேற்ற நூல்கள், காணொலிகள் போன்றவற்றில்  படித்தும் பார்த்தும் கேட்டும் இருக்கிறோம். அவை அனைத்திலுமே வரக் கூடியவை, நாம் எந்த விடயம் செய்ய நினைத்தாலும் அதற்கு பின்வரும் குறளின் ஆலோசனைப்படி நடப்பதே சாலச் சிறந்தது. 

ஞாலம் கருதினுங் கைகூடுங் காலம்

கருதி இடத்தாற் செயின்  -484

தகுதியான காலத்தை ஆராய்ந்து, ஏற்ற இடத்திலும் செய்தால் உலகத்தையே அடைய நினைத்தாலும் அதுவும் கைகூடும். 

பணித்தளங்கங்களில் எப்படி இருப்பது? 

ஓவ்வொருவரும ;தங்களுடைய பணித்தளத்திலோ அல்லது சொந்த நிறுவனங்களிலோ எப்படி இருந்தால் அவர் உலகத்தையே கட்டியாளக்கூடிய வலிமையுடன் இருப்பார் என்பதை பின்வரும் குறள் மூலம் நமக்கு அறிவுறுத்துகிறார். 

கருமம் சிதையாமல் கண்ணோடு வல்லார்க்கு

உரிமை உடைத்திவ் வுலகு -578 

தொழிலில் கெடுதல் ஏற்படாமல், எவரிடமும் சரியான கண்ணோட்டத்துடன் நடந்து கொள்ளும் வல்லவர்களுக்கு, இவ்வுலகமே உரிமை உடையதாகும். 

கடினமான சூழல்களில் எப்படி இருக்க வேண்டும்?

கடினமான அல்லது துன்பமான சூழல்களில் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று பின்வரும் குறள்களில் மிக அழகாக திருவள்ளுவர் வெளிப்படுத்துகிறார். முதலாவது உறுதியான ஊக்கம் மிகுந்து இருக்க வேண்டும் என்கிறார். 

மடுத்தவா யெல்லாம் பகடன்னான் உற்ற

இடுக்கண் இடர்ப்பாடு உடைத்து -624

தடைபடும் இடங்களில் எல்லாம், தளர்ந்து விடாமல் வண்டியை இழுத்துச் செல்லும் எருதைப் போன்ற ஊக்கம் உடையவனுக்கு நேரிடும் துன்பங்களே துன்பம் அடையும். 

மேலும், துன்ப காலங்களில் அதனை புன்னகையுடன் புறந்தள்ளிவிடுங்கள் என்று கூறுகிறார். தலையில் ஏற்றிக் கொண்டால் பாரமே விளையும் ஆதலால் புன்னகையுடன் நடைபோடுங்கள் என்று பின்வரும் நமக்கு நன்கு பரிட்சயமான குறள் மூலம் தெளிவுபடுத்துகிறார். 

இடுக்கண் வருங்கால் நகுக அதனை

அடுத்தூர்வது அஃதொப்ப தில் - 621

அதாவது துன்பங்கள் வரும் போது, மனம் தளர்ந்து விடாமல், அதனை நகைத்து ஒதுக்கிவிடுங்கள்; துன்பங்களைக் கடப்பதற்கு அதனை விடச் சிறந்த வழி வேறு எதுவும் இல்லை என்கிறார். 

மேலும், துன்ப நிலையில் மனம் தளர்ந்து விடாமல் தெளிவான சிந்தனையுடையவர்களை துன்பத்தினால் ஒன்றும் செய்ய இயலாது என்கிறார். 

இடும்பைக்கு இடும்பை படுப்பர் இடும்பைக்கு

இடும்பை படாஅ தவர் - 623

இடையூறுகள் வந்த போது அதற்காக வருந்தாத மனத்தெளிவு உள்ளவர்கள், துன்பத்துக்குத் துன்பாம் உண்டாக்கி அதனைப் போக்கி விடுவார்கள். 

இன்னும் பார்ப்போம். 

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 22

திருவள்ளுவரின் மேலாண்மை கருத்துக்கள்:

ஒரு தனிமனிதனின் மேலாண்மைக்கு என்னவெல்லாம் தேவைப்படுகிறது?

சொல்வன்மை:

ஒரு மனிதன் சொல்வன்மை மிக்கவனாக இருக்க வேண்டும் என்றால் என்ன செய்ய வேண்டும்? இதோ இந்தக் குறளை உணர்ந்தாலே போதும்...

சொல்லுக சொல்லைப் பிறிதோர்சொல் அச்சொல்லை

வெல்லுஞ்சொல் இன்மை அறிந்து -645

அதாவது, தாம் சொல்ல நினைத்த சொல்லை வெல்லக்கூடிய மற்றொரு சொல் இல்லை என்பதை நன்றாக அறிந்த பிறகே, அந்தச் சொல்லை சொல்ல வேண்டும் என்கிறார். சுருக்கமாக சொல்ல வேண்டும் என்றால் ‘அவர் பேச்சுக்கு எதிர் பேச்சு இல்லை” என்று மற்றவர் சொல்லும் அளவிற்கு சொல்வன்மை இருக்க வேண்டும் என்கிறார். 

அப்படி சொல்வன்மை மிக்கவன் கூடுதலாக சொல்லில் சோர்வடையாமலும், சபைக்கு . அஞ்சாமலும் இருந்தால் அவனை எதிர்த்து எவராலும் வெல்ல முடியாது என்று பின்வரும் குறளில் சொல்வன்மைக்கு வலுசேர்க்கிறார்.

சொல்வல்லன் சோர்விலன் அஞ்சான் அவனை

இகல்வெல்லல் யார்க்கும் அரிது - 647

நுண்ணறிவு:

நுண்ணறிவு (Intelligence) என்பதன் விளக்கம் பார்த்தீர்களெனில் அது உலகத்தோடு ஒத்து வாழ்வதாலும் அதாவது தற்போதுள்ள நடைமுறைகளுடன் இசைந்து வாழ்வதாகும். ஒரு விடயத்தைக் கற்றுக் கொள்வதும் கற்றுக் கொண்டதை செயல்படுத்துவதும்ஆகும். 

செற்கை அறிந்த கடைத்தும் உலகத்து

இயற்கை அறிந்து செயல் -637

செயலாற்றல் பற்றிய நூலறிவைப் பெற்றிருந்தாலும், உலக நடைமுறைகளை உணர்ந்து பார்த்தே அதற்கேற்றவான அச் செயல்களை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்கிறார். என்னதான் நிறையக் கற்றிருந்தாலும் அதனை தற்போதைய நடைமுறைக்கேற்று மாற்றி செயல்படுத்தவில்லையெனில் அதனால் பயன் இருக்காது என்கிறார். 

சுயக்கட்டுப்பாடு:

வெற்றியாளர்களை நாம் கவனித்தோமானால் அவர்களிடம் உள்ள ஒற்றையானது சுயக் கட்டுப்பாடாகும். சாப்பிடுவது, நேரத்தைக் கடைப்பிடித்தல், தூங்குதல் என்று ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒரு கட்டுப்பாட்டினை ஒழுக்கத்தினைக் கடைப்பிடிப்பர். அவ்வாறு செய்தால் அவருக்கு என்ன கிடைக்கும் என்பதை திருவள்ளுவர் இவ்வாறு விளக்குகிறார். 

ஒருமையுள் ஆமைபோல் ஐந்தடக்கல் ஆற்றின் 

எழுநம்யும் ஏமாப் புடைத்து -126

ஆமையானது தன்னுடைய நான்கு கால்கள் மற்றும் ஒரு தலை ஆகிய ஐந்து உறுப்புகளையும் ஆபத்து வரும்போது ஓட்டுக்குள் மறைத்துக் கொள்வது போல, ஒருவன் தன் பிறப்பில் மெய், வாய், கண், மூக்கு மற்றும் செவி ஆகிய ஐந்து பொறிகளையும் அறத்திற்கு மாறான தீமை வரும்போது அடக்கும் ஆற்றல் பெறுவான் என்றால் அது அவனுக்கு காலமெல்லாம் வாழ்க்கைக்குக் காவல் அரணாக அமையும் என்கிறார். 

பொறாமையற்ற தன்மை:

எவர் ஒருவர் முன்னேற வேண்டும் என்று நினைக்கிறாரோ அவர் எவரிடம் இருந்து வேண்டுமானாலும் கற்றுக் கொள்வதற்குத் தயாரக இருக்க வேண்டும். நம்மைச் சார்ந்தவர்களோ நம்மைச் சுற்றி இருப்பவர்களோ அல்லது நீங்கள் எதிர்பாராத ஒருவர் முன்னேறி வந்தாலோ அவர்களைப் பார்த்து பொறாமைப் படுதல் கூடாது அது வளர்ச்சிக்கான வழியாக இருக்காது என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அறன்ஆக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறனாக்கம்

பேணாது அழுக்கறுப் பான் -163

பிறனுடைய ஆக்கத்தைக் கண்டதும், அதனைப் பாராட்டாமல் பொறாமைப்படுகிறவன், தனக்கு அறனும் ஆக்கமும் சேர்வதை விரும்பாதவனே ஆவான் என்கிறார். 

புறங்கூறாமல் இருத்தல்:

தன்னுடைய முன்னேற்றத்தையே ஒவ்வொருவரும் முக்கியமாகக் கருத வேண்டும். பிறரைப் பார்த்துப் பொறாமைப்படக் கூடாது என்று பார்த்தோம். அதே போன்று அவர்களைக் குறித்துப் புறங்கூறாத தன்மையும் வேண்டும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். 

அறனழீஇ அல்லவை செய்தலின் தீதே

புறனழீஇப் பொய்த்து நகை -182

அறத்தையே அழித்துத் தீமைகளைச் செய்து வருவதைக் காட்டிலும், இல்லாதபோது ஒருவனைப் பழித்துப் பேசி, நேரில் பொய்யாச் சிரிப்பது தீமையாகும் என்கிறார். 

இன்னும் பார்ப்போம். 

நன்றி:www.thirukkural.net

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 21

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 21

திருவள்ளுவரின் மேலாண்மை கருத்துக்கள்:

திருக்குறள் நேரடியாக மேலாண்மைக்கான நூலாக இல்லையெனினும் அய்யன் திருவள்ளுவர் மேலாண்மைப் பகுதிகளை தொடாமல் கடந்து செல்லவில்லை. மேலாண்மை பற்றி பல இடங்களில் அவருடைய குறிப்புகள் காணப்படினும், நிறுவனத்திற்கான ஒரு சில கருத்துக்களை மட்டும் நான் குறிப்பிட்டுக் காட்ட விரும்புகிறேன். 

1. எத்தகையவரைப் பணியில் அமர்த்தலாம்:

அறம்பொருள் இன்பம் உயிரச்சம் நான்கின்

திறந்தெரிந்து தேறப் படும் -501 என்கிறார் அய்யன் வள்ளுவர். அதாவது எவன் ஒருவன் அற வழியில் உறுதியானவனாகவும் பொருள் வகையில் நாணயமானவனாகவும் இன்பம் தேடி மயங்காதவனாகவும் தன்னுயிர் குறித்து அஞ்சாதவனாகவும் இருக்கிறானோ அவனையே ஆய்ந்தறிந்து பணியில் அமர்த்த வேண்டும் என்கிறார். மேலும், 

தேரான் தெளிவுந் தெளிந்தான்கண் ஐயுறவும்

தீரா இடும்பை தரும்-510 என்கிறார். அதாவது ஒருவரை நன்கு ஆராயாமல் அவரைத் தேர்வு செய்து ஏற்றுக் கொள்வதும் அல்லது ஆய்வு செய்து ஏற்றுக் கொண்ட பிறகு அவரை நம்பாமல் இருப்பது இரண்டுமே தீராதத் துன்பத்தை விளைவிக்கும் என்கிறார் அய்யன் திருவள்ளுவர். 

2. யாருக்கு என்ன பணி கொடுப்பது?

மேற்கூறிய கேள்விக்கு நமக்கு நன்கு பரிச்சயமானக் குறளே பதிலளிக்கிறது. 

இதனை இதனால் இவன்முடிக்கும் என்றாய்ந்து

அதனை அவன்கண் விடல் - 517

எந்த ஒரு செயலை எந்தக் கருவியைக் கொண்டு எவரால் முடிக்க வல்லவர் என்பதை தெளிவாக உணர்ந்து அந்தச் செயலை அவரிடம் முழுமையாக ஒப்படைக்க வேண்டும் என்கிறார். இரண்டடியில் எத்தனை ஆழமிக்க கருத்துக்கள்!

மேலும், செயல்புரிபவன் தன்மை, செயலின் தன்மை, செயல் புரியும் காலம் ஆகியவற்றை ஆராய்ந்து பணியைக் கொடுக்க வேண்டும் என்கிறார். 

செய்வானை நாடி வினைநாடிக் காலத்தோடு

எய்த உணர்ந்து செயல்-516

நிர்வாகத்தில் சிலர் செய்யும் தவறானது ஒருவர் நல்லவர் என்ற எண்ணம் கொண்டதனால், அவரிடமே பணியினை ஒப்படைத்து சிக்கலில் மாட்டுவதுண்டு. அவர்களுக்கும் வள்ளுவர் கூறுவதென்னவென்றால்

அறிந்தாற்றிச் செய்கிற்பாற்கு அல்லால் வினைதான்

சிறந்தானென்று ஏவற்பாற் றன்று -515

வினையில் நுணுக்கம் அறிந்து அதற்கேற்பச் செயல்படுகின்றவனிடமே பணியைத் தருக. மாறாக நல்லவன் , இனியவன் என்பதற்காகப் பொறுப்பைத் தரலாகாது என்கிறார். 

 

3. கண்காணித்தல்:

என்னதான் திறமைசாலியாக இருந்தாலும், அனைவரும் மனிதர்கள் தான், எப்போதும் ஒருமாதிரியான நிலைத்தத் தன்மையுடன் இருப்பது கடினம். அப்படி இருக்கையில் ஒரு நிறுவனத்தின் பணியினை குறிப்பிட்ட காலத்தில் முடித்துக் கொடுக்க வேண்டிய கடமையில் இருப்பவர்களும் நிறுவனர்களும் கீழ்வரும் குறளினை எப்போது ஞாபகத்தில் வைத்திருப்பது நலம்.

எனைவகையான் தேறியக் கண்ணும் வினைவகையால் 

வேறாகும் மாந்தர் பலர் - 514 

அதாவது, எல்லா வகையிலும் ஆய்ந்து தெளிவாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட போதும் செயலினைச் செய்யும் போது வேறுபடுகிறவர்கள் பலர் இருப்பர் என்று குறிப்பிடுகிறார். ஆதாலால், எவரையும் முழுமையாக நம்பி கண்மூடித் தனமாக இருக்காமல் கண்காணிக்க வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்துகிறார். 

4. நடுநிலை வகித்தல்:

மேலாண்மையில் முக்கியமான ஒன்று நடுநிலை வகித்தல். இதனால், அனைத்து ஊழியர்களின் நன்மதிப்பைப் பெற முடியும். மற்றும் தயங்காமல் தங்களுடைய கருத்தைத் தெரிவிக்க அவர்களுக்கு ஊக்கத்தையும் அளிக்கும். இவ்வாறு நடுநிலை வகிக்கும் தன்மையினை

எப்பொருள் யார்யார்வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்

மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு-423

எது அறிவு? கருத்தைக் கூறுபவர் நண்பரா, பகைவரா, அயலரா எனப் பாராமல், கருத்தின் மெய்ம்மையை மட்டுமே ஆராய்ந்து காண்பது அறிவு என்று அய்யன் திருவள்ளுவர் குறிப்பிடுகிறார். 

5. செயல் திட்டம்:

எந்த ஒரு செயலிற்கு முறையான திட்டமிடல் அவசியம், இதனை மேலாண்மையில் இலக்கு நிர்ணயித்தல் என்று குறிப்பிடலாம். ஒரு செயலினை நிறுவனத்தில் செய்யத் திட்டமிடும் போது அதில் ஏற்படும் விளைவுகள் குறித்தும், சாதக பாதகங்கள் என எல்லாவற்றையும் அறிந்து அதிலிருந்து கிடைக்கக் கூடிய நன்மை என்னவென்று உணர்ந்து திட்டமிடுதல் நல்லது என்பதனை வள்ளுவர்,

அழிவதூஉம் ஆவதூஉம் ஆகி வழிபயக்கும் 

ஊதியமும் சூழ்ந்து செயல் - 461 என்று குறிப்பிடுகிறார். அதாவது ஒரு செயல்புரிவதால் இழக்கப் போவது யாது, பெறப் போவது யாது, அதன்பின் விளையும் ஆதாயம் யாது எனச் சிந்தித்துச் செயலைத் தொடங்குதல் வேண்டும் என்று கூறுகிறார். செயலைத் தொடங்கிய பிறகு அதனை விட்டு விடுவோமா என்று ஆராயமல் செய்யத் தொடங்கினால் அது இழுக்கு என்று இடித்துரைக்கிறார் அய்யன் திருவள்ளுவர். அதாவது செயலைத் தொடங்கிய பிறகு தடுமாறக்கூடாது என்பதை வலியுறுத்துகிறார். 

எண்ணி;த் துணிக கருமம் துணிந்தபின் 

எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு – 467

 ஆழ்ந்து ஆராய்ந்த பின ஒரு செயலை ஆற்ற முனைய வேண்டும், செயலில் இறங்கிய பிறகு பின் சிந்தி;ப்போம் என்பது முரணாக அமையும் என்கிறார். 

மேலாண்மை எனும் போது பல்வேறு கருத்துக்கள் இருக்கின்றன தலைமைப்பண்பு, குழச் செயல்பாடு, நேர மேலாண்மை என்று கூறிக்கொண்டே போகலாம். அவற்றில் சிலவற்றையே தற்போது அளித்துள்ளேன். தொடர்ந்து திருவள்ளுவர் அவர்கள் மேலாண்மைக் கருத்துக்கள் என்னவெல்லாம் சொல்லியிருக்கிறார் என்று பார்ப்போம். 

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 20

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 20

வேளாண் விஞ்ஞானி திருவள்ளுவர்:

‘சுழன்றும்ஏர்ப் பின்னது உலகம”;

என்ற ஒத்தை வாக்கியத்தில் அய்யன் திருவள்ளுவர் எந்தளவுக்கு வேளாண்மைக்கு முக்கியத்துவம் தருகிறார் என்பதை உணரலாம். 

ஒருவர் எந்த வகையானத் தொழிலினை செய்து கொண்டிருந்தாலும், எவ்வளவு பணம் இருந்தாலும், எந்த வகையான செல்வாக்கில் இருந்தாலும், எந்த வகையான பதவியினை வகித்தாலும் அவருடைய பசியை ஆற்றுவது வேளாண் தொழில் தான். ஆதலால்தான் சுழன்று கொண்டிருக்கும் உலகமானது ஏர் பின்பு செல்கிறது என்று குறிப்பிடுகிறார். ஆதலால் தான் வேளாண் தொழிலில் ஈடுபட்டிருப்பவர்கள் எந்த சூழலிலும் அதனை கைவிடாமல் எவ்வளவு வருத்தம் இருந்தாலும்,  உழவுத் தொழிலினை கைவிடாமல் இருக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்துகிறார். 

உழவரை உயர்த்தும் திருவள்ளுவர்:

உழவு தொழில் செய்யும் வேளாண் குடி மக்கள் எந்தச் சூழலிலும் தாழ்ந்து படக் கூடாது, அவர்கள் சிறுமைப்படுத்திவிடக் கூடாது என்பதை உள்ளாற உணர்ந்த திருவள்ளுவர்,

உழுதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார்மற் றெல்லாம் 

தொழுதுண்டு பின்செல் பவர் -1033

அதாவது, மற்றவர்கள் உணவிற்காகவும் சேர்த்து உழைத்து வாழும் உழவரே வாழும் உரிமையுடையவர் அல்லது தலையானவர் மற்றவர்கள் எந்தத் தன்மையாயினும் (மருத்துவர்-விஞ்ஞானி- தொழிலதிபர்-துறவி...) அவர்களைத் தொழுது பின்செல்பவர்களே ஆவார் என்று வலியுறுத்துகிறார். இதில் திருவள்ளுவர் நெசவு தொழில் செய்தவர் என்ற கருதுகோள் உண்டு. அவ்வாறு இருக்கையில் உழவிற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து இவ்வாறு எழுதியிருக்கிறார் என்றால் அவர் உழவர்க்கு கொடுத்துள்ள முக்கியத்துவம் குறித்து அறிய இயலும். 

உழவினார் கைம்மடங்கின் இல்லை விழைவதூஉம்

விட்டேம்என் பார்க்கும் நிலை -1036 என்று குறிப்பிடுகிறார். அதாவது உழவர்கள் தான் செய்யும் உழவுத் தொழிலை செய்யாது தன் கை மடங்கி விடுமானால் எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டேன் அல்லது கைவிட்டுவிட்டேன் என்ற துறவிகள் கூட அவருடைய அறத்தில் நிற்க இயலாது அவருடைய பசியையும் போக்கும் தன்மையவர்கள் உழவர்கள் என்கிறார். 

இதற்கு முந்தையக் குறளிலும் உழவர்கள் பிறரிடம் எப்போதும் மற்றவர்களிடம் இரந்து கேட்பதில்லை மற்றவர்களுக்கு கொடுத்து மகிழ்வுறுவர் என்கிறார். இவ்வாறு பல வழிகளில் உழவர்களே முதன்மையானவர்கள் என்பதை வள்ளுவர் வலியுறுத்துகிறார். 

உழவிற்கு ஆதாரம்:

உழவு என்று தனி அதிகாரம் இயற்றியிருந்தாலும், இந்த உழவிற்கு அவசியமான மழையினைக் குறித்து அவர் சொல்லாமல் விட்டதில்லை. ஆகவே, மழையினை உணர்த்த இரண்டாம் அதிகாரத்திலேயே வான்சிறப்பு என்ற அதிகாரத்தினை இயற்றியுள்ளார். ஆதலால் மழையினை அமிழ்தம் என்று குறிப்பிடுகிறார். உலகத்தின் உயிர்களுக்கு உணவு வழங்குவதற்கு ஆதாரமாக விளங்குகிறது என்று மழையினைக் குறிப்பிடுவதோடு தானே உணவாகவும் விளங்குகிறது என்றும் குறிப்பிடுகிறார். மழை மட்டும் பெய்யாது பொய்த்துவிட்டால் நெடுங்கடல் சூழ்ந்த உலகத்தில் நாம் வாழ்ந்தாலும் பசியால் உயிர்கள் வாடும். அத்தகைய தன்மையுடையது உழவிற்கு ஆதாரமான மழை என்கிறார். மழை பொய்த்துப் போனால் உலகத்தில் வானோர்க்காகச் செய்யக் கூடிய பூசைகள் கூட நடைபெறாது ஆகவே மழையே அனைத்து நன்மைகளுக்கும் ஆதாரம் என்று குறிப்பிடுகிறார். 

எப்படி உழ வேண்டும்?:

தொடிப்புழுதி கஃசா உணக்கின் பிடித்தெருவும் 

வேண்டாது சாலப் படும் -1037

அதாவது ஒரு பலப் புழுதியானது காற்பலமாக ஆகும்படி உழுது காய விடுவோமானால் அதனிடம் செய்த பயிர் ஒரு பிடி எருவும் இன்றி நன்றாக விளையும் என்கிறார் திருவள்ளுவர். இதில் ஆழ உழுதலினை வலியுறுத்துவதோடு அதனை நன்கு காய வைத்தால் நற்பலன் கிடைக்கும் என்கிறார். 

மேற்கண்ட குறளுக்கான விளக்கத்தைக் கீழ் வருமாறு சாலமன் பாப்பையா அய்யா அவர்கள் சொல்கிறார், உழுத மண்ணை, ஏறத்தாழ 35 கிராம் புழுதி, 8.75 கிராம் புழுதி ஆகும்படி காய விட்டுப் பிறகு பயிர் செய்தால் ஒரு கைப்பிடி அளவு எருவும் இடாமலேயே கூட அந்தப் பயிர் அதிகம் விளையும். 

உழவுத் தொழில் செய்தாரா என்று தெரியாது, ஆனால் அதில் உள்ள ஞானத்தினை என்னவென்று சொல்வது?

உழவினை விளக்குதல்:

ஏரினும் நன்றால் எருவிடுதல் கட்டபின்

நீரினும் நன்றதன் காப்பு -1038 

என்ற குறளில் பலகால் உழுதாலும், எருவிடுதல் நல்லது, இவ்விரண்டும் செய்து களையும் எடுத்தப்பின் 

பயிரைக் காத்தல், நீர் பாய்ச்சுதலிலும் நல்லது என்று குறிப்பிடுகிறார். 

ஒரு குறளிலேயே பயிர்த் தொழிலின் அனைத்து முக்கிய அம்சங்களையும் விளக்கியுள்ளார் நம் அய்யன் திருவள்ளுவர். இரண்டு வரியில் இவ்வளவு எளிமையாக விளக்குவதென்பது அவருக்கு உழவினைக் குறித்துக் கொண்டுள்ள ஆழ்ந்த ஞானத்தைக் குறிக்கின்றது. 

உணர்வோடு ஒன்றிய வேளாண் தொழில்:

‘பார்க்காத பயிரும் கேட்காத கடனும் பாழ்” என்று தமிழில் பழமொழி உண்டு. 

மேலும், வேளாண் தொழில் எவ்வாறு நம்முடைய உணர்வுக்குள்ளும் உறவுக்குள்ளும் ஒன்றியுள்ளது என்பதனை அழகாகக் கீழ்க்காணும் திருக்குறளில் குறிப்பிடுகிறார். 

செல்லாக் கிழவன் இருப்பின் நிலம் புலர்ந்து 

இல்லாளின் ஊடி விடும். 

அதாவது நிலத்திற்கு உரியவன், நாள்தோறும் நிலத்திற்குச் சென்றுப் பார்த்து, அதற்குச் செய்ய வேண்டியவைகளை செய்யாமல் சோம்பிக் கிடந்தால், அந்த நிலமும் அவனோடு பிணங்கிக் கொண்டு செல்லும் மனைவி போல அவனுக்குப் பயன் தராமல் போய் விடும். ஆகவே, நிலத்தின் மீது அக்கறை கொண்டு பார்க்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார். 

சோம்பேறியைக் கண்டு நகைக்கும் நிலமகள்:

இன்றும் தமக்குச் சொந்தமாக நிலபுலன்கள் இருந்தும் அதில் தொழில் செய்யாமல் வேலை தேடியலைந்து வறுமை நிலையில் இருந்து அரசினையும், சமூகத்தையும் குறை கூறிக் கொண்டிருக்கும் பலரையும் நாம் பார்க்கிறோம். அவ்வாறு சோம்பித் திரிபவர்களைக் குறித்து,

இலமென்று அசைஇ இருப்பாரைக் காணின் 

நிலமென்னும் நல்லாள் நகும் -1040 வள்ளுவர் குறிப்பிடுகிறார். 

அதாவது நிலமகள் என்னும் நல்லப் பெண்ணானவள் தன்னிடம் ஒன்றுமே இல்லை என்று சோம்பித் திரிபவர்களைப் பார்த்தால் தனக்குள் சிரித்துக் கொள்வாள் என்று இடித்துரைக்கிறார். நிலத்தில் கால் வைத்து உழுது பணி செய்தால் நிச்சயம் நிலம் நல்லப் பலன் தரும் அதனை விடுத்து அடுத்தவரை நம்பியிருக்க வேண்டாம் என்று அய்யன் வலியுறுத்துகிறார். 

இவ்வாறு பல வழிகளில் உழவுக்கு முக்கியத்துவம் தந்த வள்ளுவரின் வழிநின்று வேளாண் தொழிலைக் காப்போம். 

நன்றி:
படங்கள்:https://www.tamilsirukathaigal.com/