திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 17

திருக்குறள் வழி நின்று திருவள்ளுவரை அறிதல்- 17:

51. தன்நெஞ் சறிவது பொய்யற்க – 293

52. பொய்யாமை அன்ன புகழில்லை – 296

53. புறந்தூய்மை நீரான் அமையும் - 298

54. அகந்தூய்மை வாய்மையால் காணப் படும் -298

55. சான்றோர்க்குப் பொய்யா விளக்கே விளக்கு – 299

56. செல்லிடத்துக் காப்பான் சினங்காப்பான் - 301 

57. தன்னைத்தான் காக்கின் சினங்காக்க – 305

58. அவர்நாண நன்னயஞ் செய்து விடல் - 314

59. அறவினை யாதெனின் கொல்லாமை – 321 

60. பகுத்துண்டு பல்லுயிர் ஓம்புதல் - 322

61. பற்றற்ற கண்ணே பிறப்பறுக்கும் - 349 

62. பற்றுக பற்றற்றான் பற்றினை – 350

63. மெய்ப்பொருள் காண்ப தறிவு – 355

64. தூஉய்மை என்பது அவாவின்மை – 364

65. அற்றவர் என்பார் அவாஅற்றார் - 365

66. முறைசெய்து காப்பாற்றும் மன்னவன்-388

67. கற்க கசடற -391

68. கண்ணுடையர் என்பர் கற்றோர் - 393

69. தொட்டனைத் தூறும் மணற்கேணி – 396

70. கற்றனைத்து ஊறும் அறிவு – 396

71. கேடில் விழுச்செல்வம் கல்வி – 400

72. செல்வத்துள் செல்வம் செவிச்செல்வம் - 411

73. எனைத்தானும் நல்லவை கேட்க – 416

74. அறிவுடையார் ஆவ தறிவார் - 427

75. அஞ்சுவது அஞ்சாமை பேதமை – 428

76. அறிவுடையார் எல்லாம் உடையார்  - 430

77. வருமுன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை – 435

78. முதலிலார்க்கு ஊதியம் இல்லை – 449

79. நிலத்தியல்பால் நீர் திரிந் தற்றாகும் - 452

80. மனநலம் மன்னுயிர்க்கு ஆக்கம் -457

81. எண்ணித் துணிக கருமம் - 467

82. எள்ளாத எண்ணிச் செயல்வேண்டும் - 470

83. ஆற்றின் அளவறிந்து ஈக -477

84. நெடும்புனலுள் வெல்லும் முதலை – 495

85. தேறற்க யாரையும் தேராது – 509

86. காக்கை கரவா கரைந்துண்ணும் -527

87. அச்சம் உடையார்க்கு கரண்இல்லை – 534

88. கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண்ணிலர் - 577

89. உடைய ரெனப்படுவது ஊக்கம் - 591

90. வெள்ளத் தனைய மலர்நீட்டம் - 595

91. மாந்தர்தம் உள்ளத் தனையது உயர்வு -595

92. உள்ளுவ தெல்லாம் உயர்வுள்ளல் - 596

93. முயற்சி திருவினை யாக்கும் - 616

94. முயற்சிதன் மெய்வருத்தக் கூலி தரும் -619

95. இடுக்கண் வருங்கால் நகுக- 621

96. திறனறிந்து சொல்லுக சொல்லை – 644

97. சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய – 664

98. அடுத்தது காட்டும் பளிங்குபோல் - 706

99. நெஞ்சம் கடுத்தது காட்டும் முகம் -706

100. இல்லாரை எல்லாரும் எள்ளுவர் - 752 

இன்னும் பார்ப்போம்...